Dy testamentet sekrete të Giorgio Armanit janë hapur, të shkruara nga vetë stilisti para vdekjes së tij

Giorgio Armani la pas një trashëgimi komplekse, jo vetëm krijuese, por edhe financiare. Dy testamente, të shkruara me dorën e tij, në fshehtësi, u botuan më 9 shtator, pesë ditë pas vdekjes së tij në Milano më 4 shtator në moshën 91 vjeç. Përmbajtja e dokumenteve, të besuara noteres Elena Terrenghi, nuk është zbuluar ende, por thashethemet fillestare sugjerojnë një rol të mundshëm qendror për Fondacionin Armani në qeverisjen e ardhshme të shtëpisë së modës.

Ndërkohë, Milano po përgatitet t’i bëjë homazh stilistit të famshëm me një ekspozitë të madhe dhe sfilatat e fundit të dizajnuara prej tij, të planifikuara gjatë Javës së Modës. Një lamtumirë e orkestruar me elegancën e zakonshme, e cila shënon edhe pesëdhjetë vjetorin e kompanisë, e themeluar në vitin 1975.

Dy testamente të shkruara prej tij: çfarë dimë deri më tani

Sipas Arkivit Noterial të Milanos, Giorgio Armani hartoi fshehurazi dy testamente, të datës 15 mars dhe 5 prill 2025. Të dyja ishin shkruar me dorë dhe të vulosura në zarfe, një formë e lejuar nga ligji italian që kërkon ndërhyrjen e një noteri për publikim. Testamentet u hapën më 9 shtator në zyrën e noteres Elena Terrenghi në Milano. Përmbajtja e tyre nuk është zbuluar ende dhe nuk dihet nëse ato përmbajnë dispozita në lidhje me pasurinë e tij apo qeverisjen e grupit. Duke mos pasur bashkëshort/e ose fëmijë, Armani kishte liri të plotë të vullnetit, një fakt që mund të ketë ndikuar në vendimet e tij në lidhje me asetet dhe të ardhmen e shtëpisë së modës.

Trashëgimi miliarda dollarëshe në shtëpinë e modës: çfarë mund të ndodhë tani?

Pasuria personale e stilistit është vlerësuar në afërsisht 10 miliardë euro, duke përfshirë prona me vlerë të lartë si një apartament në Nju Jork, vila historike në Forte dei Marmi dhe blerja e fundit e La Capannina. Që në vitin 2023, Armani përditësoi statutin e kompanisë, duke futur gjashtë klasa aksionesh me të drejta të ndryshme vote. Sipas thashethemeve, aksionet e Kategorisë A dhe F, ato me fuqi më të madhe vendimmarrëse, mund t’i ndahen Fondacionit Armani, të cilin ai vetë e themeloi.

Kjo do të ishte një mënyrë për të siguruar vazhdimësi dhe stabilitet për shtëpinë e modës, duke shmangur fragmentimin e kontrollit. Struktura e korporatës, në fakt, duket se është projektuar për t’i rezistuar presionit të jashtëm dhe për të ruajtur pavarësinë, një parim që stilisti e ka mbrojtur gjithmonë me vendosmëri.